Garun-paralisia duen gizarte-integratzailea, erabateko inklusioa lortzeko konpromisoa duena. Sare sozialetan zabalduz, estigmak haustea sustatzen du, desgaitasunari buruzko topikoak eraisteko. Identitate guztientzako tratu bidezkoa, ahalduntzailea eta inklusiboa aldarrikatzen du, paternalismoa alde batera utziz.

«Nik eraikitzen dudan etorkizunean... aniztasun funtzionala mitorik eta paternalismorik gabe ulertuko da, errespetuan eta justizian oinarritzen diren eta etxebizitza, aisia eta lana berdintasunez eskuratzea bermatzen duten benetako laguntzekin».

Uste dut irisgarritasunak araua izan behar duela, ez salbuespena. Horregatik, desgaitasuna duten pertsona guztientzako etxebizitza duin eta eskuragarria aldarrikatzen dut, krisiari aurre egiteko egoera bereziki ahulean gaudelako; izan ere, eskueran dugun ordainsaria, kasu askotan, askoz ere txikiagoa da. Errealitate horrekin batera, merkatu arruntean enplegu-politika inklusiborik ez dagoenez, ezinbestekoa da zentzuzko egokitzapenak egitea, pertsona bakoitzak bere talentua eta autonomia erabat gara ditzan.

Era berean, aisialdiak benetako eskubidea izan behar duela defendatzen dut: oztopo fisiko eta sozialik gabeko espazioak behar ditugu, kuadrilletan, kultura- edo kirol-jardueretan parte hartzea esperientzia oso eta aberasgarria izan dadin. Nire konpromisoa sinetsita nago, laguntza publiko irmorik gabe eta oraindik indarrean dauden mitoak desegin gabe, gure aukerak mugatzen dituzten horma ikusezinen aurka talka egiten jarraituko dugula.

Horregatik, independentzia ekonomikoa, irisgarritasun unibertsala eta autonomia pertsonala bermatzen dituzten laguntzak eskaintzen ditut, pertsona bakoitzak bere bidea askatasunez aukeratu ahal izan dezan. Ez erosteko ahalmenaren arabera, baizik eta ekitatean, inklusioan eta elkartasunean oinarritutako benetako itun sozial baten babesean.